به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گلف نیوز، به زودی مذاکرات در مورد برنامه هسته ای ایران میان تهران و گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) پایان خواهد یافت. اگر مذاکرات وین که پنج شنبه گذشته آغاز شد و انتظار می رود فردا (دوشنبه سوم آذر) پایان یابد، منجر به دستیابی به توافق شود، تحریم های بین المللی علیه تهران پایان خواهد یافت و بالاخره دریچه شکل گیری روابطی بهتر با سایر کشورهای جهان گشوده خواهد شد.
اگر چنین اتفاقی رخ دهد ایران به عنوان یک ابرقدرت منطقه ای به شدت از سوی گروه 1+5 تقویت خواهد شد و به شریک اصلی آمریکا و متحدانش در منطقه تبدیل خواهد شد. در واقع بسیاری از کارشناسان به طور واقع بینانه ای باور دارند که چنین مشارکتی تقریبا ایجاد شده است. شنیده ها حاکی از آن است که اگر تا فردا توافق نهایی حاصل نشود، درک ضمنی در مورد تمدید مذاکرات برای پنج یا شش ماه آینده میان طرفین ایجاد شده است.
در واقع دیگر بر کسی پوشیده نیست که چه این مذاکرات هسته ای بالاخره منجر به توافق بشود یا نه-همانطور که منابع موثق نزدیک به مذاکرات پشت پرده ایران-آمریکا اخیرا برای بسیاری از رسانه های آمریکایی افشا کردند- دولت اوباما روابط با دولت ایران را از سرگرفته است. هر دو طرف دارای منافع مشترکی در منطقه هستند که از نظر استراتژیک مهم است و برای سیاست های درازمدت آنها جنبه حیاتی دارد. بخشی از رسانه های آمریکا اخیرا مشغول تحلیل نامه ای بودند که اوباما اخیرا به طور محرمانه برای رهبری ایران نوشته بود و این نشان می دهد واشنگتن شناخت خوبی از نفوذ قابل توجه ایران در عراق، سوریه و همچنین لبنان دارد.
ایران چه در زمینه حمایت مستقیم از رژیم بشار اسد و ترغیب حزب الله به حفظ اسد از سقوط حتمی طی سال گذشته و چه در مورد ممانعت موفقیت آمیز از روی کار ماندن نوری المالکی، نخست وزیر عراق برای سومین دور و جایگزین کردن یک دولت جدید طی ماه های اخیر، به وضوح به شریک کلیدی دولت آمریکا تبدیل شده است. قابل توجه است که حتی مخالفت همیشگی اسرائیل با نقش آفرینی جدی ایران در منطقه خفیف تر شده است. بینامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل مانند گذشته اظهارات تهدیدآمیز نسبت به یک «ایران هسته ای» ندارد. در واقع وی و گروه های لابی اسرائیلی در کنگره آمریکا مدتی در مورد تهدید هسته ای از سوی ایران سکوت اختیار کرده اند. اما با توجه به کنگره ای که حال به طور کامل در دست جمهوری خواهان است، شرایط تغییر خواهد کرد.
علاوه بر این، به نظر می رسد برخلاف دولت رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، دولت حسن روحانی نسبت به سیاست فعلی آمریکا در خاورمیانه، از جمله اتکای بیشتر به پیشمرگه های کرد برای هدایت جنگ علیه داعش در عراق و سوریه، نگرانی ندارد. کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به خصوص عربستان و امارات برای ایجاد توازن با نقش حیاتی ایران در این جنگ به طور کاملا فعال در حملات هوایی ائتلاف آمریکا علیه داعش در عراق و سوریه شرکت دارند.
اوباما که کمتر از دو سال تا پایان دوره ریاست جمهوری اش باقی است، مایل است با ایران به عنوان یک کشور ثروتمند با 78 میلیون جمعیت و اهمیت استراتژیک بالا برای جامعه جهانی به توافق برسد و از این طریق پیش از نوامبر 2016 تاریخ ساز شود. با این حال دستیابی به این توافق تا فردا بعید به نظر می رسد. اما حتی اگر این توافق طی روز دوشنبه که دهمین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 محسوب می شود، به دست نیاید، احتمالا در دور بعدی محقق خواهد شد. دلایل خوبی برای پذیرش این امر وجود دارد. یکی از آنها اقتصاد مشکل دار ایران است که فاصله چندانی با گشایش به روی فرهنگ های جهان به خصوص فرهنگ غرب ندارد. تا اواخر سال 2013 تهران به طور علنی بر جنگ با غرب و به خصوص آمریکا تاکید داشت. اما از سپتامبر سال گذشته و اظهارات رئیس جمهوری ایران در مصاحبه با سی ان ان مبنی بر اینکه وی به دنبال «آوردن صلح و دوستی از سوی مردم ایران برای مردم آمریکا است»، شرایط به شدت تغییر کرده است.
پایان
