به گزارش ایران اکونومیست، در ۲۶ ژانویه، آژانس امدادرسانی و کاریابی آوارگان فلسطینی (آنروا) اعلام کرد ۱۲ نفر از ۱۳۰۰۰ کارمند فلسطینی خود در غزه توسط تل‌آویو به شرکت در قتل‌عام غیرنظامیان در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ متهم شده‌اند.
به نقل از لوموند، این خبر که در آن زمان صرفاً بر اساس ادعاها بود، بلافاصله منجر به موجی از عقب‌نشینی‌ها در میان اهداکنندگان بین‌المللی شد؛ گویی رفتار احتمالی فردی ممکن است کل آژانسی را محکوم کند که امور مالی آن همیشه شکننده بوده است.
بنیامین نتانیاهو برای متهم‌کردن آنروا به «نفوذ کامل حماس» و درخواست سرکوب آن وارد این عرصه شد.
رژیم صهیونیستی همواره بر این باور است که آنروا یکی از اصلی‌ترین نقش‌ها را در مناقشه تل‌آویو با فلسطینی‌ها حفظ می‌کند؛ سرنوشت آوارگان جنگ‌ها با اعراب در سال‌های ۱۹۴۸-۱۹۴۹ و ۱۹۶۷ که تعداد آنها امروزه به چندین میلیون رسیده است. مسئله غرامت آنها، یا بازگشت آنها، در قلب همه مذاکراتی بود که ناموفق باقی ماند.
در ۲۲ آوریل، گزارشی که توسط گروهی از کارشناسان مستقل به ریاست کاترین کولونا، وزیر امور خارجه سابق فرانسه منتشر شد، بسیاری از اتهامات علیه آنروا را رد کرد. این گزارش نشان می‌دهد که آنروا نسبت به سایر آژانس‌های سازمان ملل مکانیسم‌های بیشتری برای تضمین بی‌طرفی خود دارد.
این گزارش همچنین خاطرنشان کرد، تل‌آویو هنوز مدرکی برای اتهامات خود ارائه نکرده است که نشان می‌دهد عقب‌نشینی‌های بین‌المللی دست‌کم عجولانه بوده است.
این گزارش عنوان می‌کند آنروا «غیرقابل‌جایگزینی و اجتناب‌ناپذیر» باقی می‌ماند، بدون اینکه ایالات متحده را متقاعد کند، زیرا این کشور کمک‌های خود را تا سال ۲۰۲۵ متوقف کرده است.
روزنامه لوموند در پایان نوشت: حمله به این آژانس، در زمانی که غزه برای مدت طولانی با بحرانی چندبعدی بشردوستانه و حتی وجودی دست‌وپنجه نرم می‌کند، نشانگر سیاست غیرمسئولانه در زمین سوخته است.
